m.s. Cobra in Kallo op Kaai 1209

“Zet de auto maar naast de roef, waar je nu staat komt een kraan.” Even later zet de krachtpatser zijn stempels uit. Een stapeltje stophout hangt al in de stroppen. Dokwerkers klimmen naar beneden. De jongens leggen de Cobra open. Uit een loods worden reeds tweeëntwintig ton zware coils aangevoerd. De enorme Liebherr kraan zwiept ze met twee tegelijk het ruim in. Antwerpen, allez vooruit!

“In deze tijd heb je een bevrachter nodig zoals Nautica, die keuze op werk biedt, een betrouwbare naam in het verladingcircuit bezit en onder andere een planning heeft vanuit schippersoogmerk! De afspraak was om 9 uur beginnen en je ziet de eerste rollen hangen precies op tijd in de kraan. Voor de vaartijd tussen bestemmingen houden we van opschieten. Klanten krijgen service, efficiënter kan niet” volgens Henk Drost.

Twintig jaar terug charterde Nautica de Cobra voor een eerste reis. Dat ze hun woord hielden beviel, en Henk behoorde drie jaar later tot de vaste Nautica vloot. Steen of schroot, een schip is om geld te verdienen, ook de reden waarom hij altijd probeert wat bij de vracht te ‘vogelen’. “Ben misschien wel een ……., maar ook veeleisend voor mijzelf! Je blijft koopman en moet goed resultaat behalen. Als hij ja zegt gaat hij ervoor. Beetje dieper laden dan gebruikelijk onder voorwaarde dat het goed betaald wordt, is zijn uitdaging. Henk verkoopt zijn bedrijf maar niet zijn ziel!

Op water geboren (inmiddels 52), opgeleid op het schip van zijn ouders stond hij in 1986 bij zijn schoonvader op een containerschip aan dek, het wordt 1990 als hij samen met zijn levenspartner Conny een ‘dortmunder’ voor eigen rekening start. Sinds 2007 vaart hij op een in Orsova gebouwde 110 meter. Conny woont aan de wal, zorgt voor ’t gezin, is daarnaast gastouder voor 5 kinderen, doet de boekhouding en maakt elk weekend veel kilometers om aan boord te komen. Zoon Patrick is de stuurman op de Cobra.

Wat als je vrij bent?
Vrij? Varen is mijn enige hobby, thuis beetje werken in de tuin, stukje lezen of eens eten buiten de deur. Vrijwel altijd ben ik aan boord en ja: als we ergens een Shoarma tentje zien, ga ik met de jongens even op onderzoek uit.

Zou je weer voor ’t varen kiezen?
“Jawel, maar dan beter voorbereid en wat ouder dan 16 jaar. Je leert en wordt zelfstandig ondernemer, dat is vrijheid zolang je aan je verplichtingen kan voldoen en graag een beetje plus. Pas dan heb je het naar je zin. De laatste twee jaar draaien we naar behoren, daarvoor zaten we in de crisis. Dat was overleven. Niettemin blijft varen fijn als er ook vrije tijd in zit. Het geluk moet je pakken, dat komt niet op je pad.”